Слайд 2
Слайд 3
Гэтыя казкі — для дарослых. Дзеці разумеюць,
што добрае,
а што дрэннае,
а
вось дарослым,
каб зразумець,
трэба казкі чытаць.
Слайд 4
"Казку казаць –
не снапы вязаць.
Языком малоць - што моркву палоць.
Калі
ёсць ахвота, сядай каля плота, слухай,
матай на вус...
Слайд 5
Жыў ды быў адзін беларус.
Багацце меў,
бо стаяў ля хаціны хлеў.
Тут
жа пуня для сена,
на дровы павець.
Што яшчэ трэба мець?
Во-во, здагадлівы:
карову, цялушку, курэй...
ну, і гэтак далей".
Слайд 6
Адказнасць чалавека
за свае ўчынкі,
свой лёс і,
як вынік, -
лёс роднай
зямлі- ці не галоўная тэма
казак Пятра Сіняўскага.
Слайд 7
Казкай Пятро Сіняўскі дапамагае сучаснікам спасцігнуць свет і месца
ў гэтым свеце кожнага
з нас.
Слайд 8
"Гулі сабе гулямі, а каб гулі пчолы ў вуллі- працаваць трэба!
Янка ў
згодзе
жыў з працаю.
Ён да яе падступіцца- яна да яго прыхінецца, і атрымліваецца,
што не адзін ён працуе, а ўдваіх.
Ён і яго праца."
Слайд 9
Слайд 10
Казкі, сабраныя ў гэтай кнізе, уражваюць, трапнай самабытнай мовай, а казачныя падзеі адмыслова
знітаваныя з сучаснасцю.
Слайд 11
"Як спрадвеку вядома, жылі-былі на белым свеце стары са старою,
а з імі
сын іх Іванка.
І жылі не ў трыдзявятым царстве,
а дома, або, як той казаў, -
тут, дзе ядуць клёцкі з душамі
і пахлёбку з круп,
дзе ўлетку на градках не пуста,
а зімою на стале са свежанінай капуста.
Дзе мужык - працаўнік, ды не толькі,
бо мудрэйшы ён за грамацеяў там колькі..."