Нәзипа Құлжанованың бала тәрбиесіне қатысты көзқарастары презентация

“Әдейі көңіліңізді бөліп, балаға қарап тұрыңызшы...”

“Нәзипа жолдастың кітабы мектеп жасынан бергі, екі жастан арғы балаларды тәрбиелеу үшін мәдениет жүзінде алда тұрған халықтар не істейтіні, бала тәрбиесі оларда қандай орын алып, қандай дәрежеде тұрғаны жайынан қысқаша мағлұмат береді.”
Ахмет Байтұрсынұлы
(Сөз басы)

Жер жүзіндегі неше түрлі “бақшалар”:
Италия үкіметінің мектепке жасы толмаған жас балаларды тәрбиелейтін “баланың үйі” деген орны;
Швейцария мемлекетінің Цюрих шаһарындағы бала бақша;
Шотландия мемлекетінің бас қаласы Эдинбургтағы жұмыскер балаларына жасалған бала бақша;
Жапонның Еуропа тәртібімен жасалып отырған бала бақшасы.

Мектеп жасына толмаған бала
“Бала кішкене кісі, үлкеннің кішірейткен үлгісі деген бекер екен, баланың тән жасалысы да, тән мүшелерінің өсуі тұсында өтетін қызметтері де һәм жан тіршілігі де барша табиғатының жаратылысы үлкеннен айрықша басқа, өзгеше болып шығады”

Баланың балалығын қысқартып, асығыс өсірмек болып, тығыздатып, ерте оқытып, шамасынан артық қызмет артқан – баланың толық адам болуына бөгет болып, зиян келтіргеннен басқа еш жақсылығы жоқ екен.

Үш жасар бала
Ойына келген істі өзі орындағысы келеді
Күні бойы ойнауға шамасы бар
Сөйлеуден жалықпайды
Сұрамайтын сөзі жоқ
Өне бойы қимылда
Үш жасар бала

Мектеп жасына толмаған балаға тәрбие неге керек?

Мектептен бұрын үйренген білімдері кейін мектепте оқып білгендерінен көп артық мағыналы болады.

Мектептен бұрын баланың үйренетіні:
Қимыл мүшелерін дұрыс билеу;
Көру, есту, сезу, ести білу;
Сөйлеу;
Ойлай білу;
Ойға тоқығанды жарыққа шығару;
Өз еркін өзі билеп үйрену;
Таза, жинақы, шыншыл болу, жақсылыққа алғысын бере білу һәм әдепті болу;
Басқалармен бірігіп һәм аздап жеке де еңбек қыла білу.

Баланың тағы бір қасиеті – зерттеп тану!
Тиме!
Сындырасың!
Шықпа, жығыла-сың!
Таста, бүлдіресің!
Үстіңді былғайды
Әрі жүр, басымды ауыртпа!

Баланың еркін өсуіне бөгет болатын нәрселер:
Үлкендердің баланың керегін түсініп білмегендігі;
Бейне бір кішкене аң, хайуандай көріп, ықылассыз, салақ қарап, үлкендер бұлардың табиғатына көңіл көзін салмағандық;
Балалық жасты тезірек жол қылып, шын үлкен кісілік дәрежеге жеткізу керек деп түсінгендік;
7-8 жасқа дейін оқудың қажеті жоқ, 20-30 жастан кейін оқуға кеш деп, баланың өсіп, тәрбиелену жайын қисық түсіну.