Спектральдік және басқа да оптикалық әдістер презентация

Жарық табиғатына деген адамдардың көзқарасы ерте заманнан ақ қалыптаса бастаған. Осыдан 2500 жыл бұрын Пифагор «әрбiр зат өзiнен аса ұсақ бөлшектер шығарады, ол бөлшектер адам көзiне жетiп, адам заттарды көредi» деп түсiндiрген. Көптеген ғасырлар бойы үстемдiк құрған осы пiкiрдi И.Ньютон одан әрi дамытты. Ол жарық бөлшектерiн корпускулалар деп атап, бұл бөлшектер инерция заңын қанағаттандырады деп есептедi. Бұлай деу тәжiрибеден байқалатын жарықтың түзу сызық бойымен таралу, шағылу заңдарын түсiндiруге мүмкiндiк беретiн. Одан әрi жарық жөнiнде жаңа тәжiрибелiк деректердiң жинақталу барысында интерференция және дифракция тәрiздi құбылыстар ашылды. Бұл құбылыстарды жарықтың корпускулалық қасиетi арқылы түсiндiру мүмкiн емес едi. Осымен байланысты ХIХ ғасырдың басында Х.Гюйгенс, Ю.Юнг және О.Френель тәрiздi ғалымдардың еңбектерiнде жарықтың толқындық теориясы ұсынылып, қалыптасты. ...

Жарық – толқындық және корпускалалық қасиеті байқалатын электромагниттік толқын.
Жарықтың оптикалық құбылыстары:
Жарықтың сіңірлуі (абсорбциясы)
Жарықтың сынуы (рефракциясы)
Жарықтың шашырауы (опалесценция)
Жарықтың шығарылуы (эмиссиясы)
Дифракция
Дисперсия
Интерференция

Электромагниттік сәулелену – бұл бір жағынан толқындық, екінші жағынан корпускулдық қасиеттерге ие жарықтық энергияның түрі. Ал электромагниттік сәулеленудің фотоэффект деп аталатын қасиеттін тек энергияның дискреттік бөліктері деп қарастырғанда ғана түсіндіруге болады, оны Эйнштейн вакуумда 3*108 м/с жылдамдықпен ағын түрінде таралатын фотондар деп атады.

Бірдей фазада тербелетін толқынның ең жақын екі нүктенің арақашықтығы электромагниттік толқын ұзындығын береді: – толқын ұзындығы, м
– толқын жиілігі, Гц
– толқынның таралу жылдамдық, сек
С – жарық жылдамдығы (3*108 м/с)

– толқын ұзындығы, м
– толқын жиілігі, Гц
– толқынның таралу жылдамдық, сек
С – жарық жылдамдығы (3*108 м/с)
ν

Толқын ұзындығы бойынша электромагниттік сәулеленудің келесі түрлері белгілі:

Электромагниттік толқындар, екі өзара перпендикулярлы кеңістіктерде тербелейтін және дәл сол уақытта олар толқынның таралу кеңістігіне перпендикуляр болатын, электрлік және магниттік векторларға ие:

Егер электромагниттік толқындардың ағымында жеке электрлік векторлар тербелейтін көптеген жазықтықтар болса (а), онда сәулеленуді поляризацияланбаған деп қарастырады. Егер де барлық электрлік векторлар толқындардың ағымының бір жазықтығында жататын болса (б), онда сәулеленуді поляризацияланған деп айтады. Оптикалық талдау әдістерінде тек поляризацияланған жарықты қарастырады.
поляризацияланбаған
поляризацияланған

Кәдімгі күн жарығы поляризацияланбаған.
Әдетте толқын ұзындығы 10-1 – 10-4 см аралығында болатын сәулеленуді жарықтық деп айтады.
Жарық ағымында электромагниттік толқындар бірдей ұзындыққа ие болса, оны монохроматты жарық деп, ал ұзындықтары әртүрлі толқындардардан тұратын жарықты полихроматты деп айтады.
Энергия не толқын ұзындықтарының мәндері бойынша жіктелінген электромагниттік сәулелену спектр түзеді.

үздіксіз
сызықты
жолақтар

Жарық дисперсиясы нәтижесінде ақ жарық спектрге жіктеледі

Электромагниттік сәулеленудің затпен әрекеттесу сипатына қарай келесі түрлері белгілі:
1) Электромагниттік сәулеленудің затқа әсері бойынша:
а) электромагниттік сәулеленудің сіңірілуі – абсорбциясы,
б) заттың кейбір қасиеттерін өзгертеуіне әкелетін электромагниттік сәулеленудің зат арқылы өтуі, мысалы жарықтың сынуы, шағылысуы, дифракциясы, оптикалық айналуы.
2) Электромагниттік сәулеленудің эмиссиясы (жарықтың шығарылуы).
3) Екіншілік эмиссиямен жүретін электромагниттік сәулеленудің абсорбциясы.

Оптикалық әдістер талданатын жүйенің оптикалық қасиеттерін өлшеуге және зерттеуге негізделген, мысалы оптикалық тығыздық, сыну коэффициенті, жарық жұтудың молярлық коэффициенті. Оптикалық әдістердің ішінен ең тиімдісі оптикалық спектроскопия. Спектроскопия деп затпен сіңірілген (шығарылған, сынған, шашыратқан, шағылысқан) электромагниттік сәулеленудің қарқындылығын өлшеуге не зерттеуге негізделген, заттың сапалық және сандық құрамын анықтайтын әдістердің жиынтығын айтады.