Әбілахан аға Жолбарыс атты итін жақсы көріп, көп көңіл бөлген. Ауруханадан
үйге алып келе жатқан мәшине бұрылыстан көрінгенде Жолбарыс алдынан бірінші жүгіріп шығады. Әбілхан аға дүние салардан бір күн бұрын Жолбарыс та жоғалып кетіпті.
Бәріміз отбасымызбен көшеге шыққанда бір кварталды қырық минутта әрең жүріп өтуші едік. Әкемді білмейтін адам кемде-кем. Амандық-саулық сұрасқан ел, - деп Гүлнәзия апай сол күндерді сағына есіне алды. - Мысық екеш мысыққа дейін әкемді төңіректеп жүруші еді. Өзі де тарлау үйімізде ауылдастар бар, біз бар, бәріміз мәз-мейрам боп жатқан күндердің бірінде әкем үкі алып келіпті. Кептерлеріміз тағы бар... Жан-жануарларды жанындай сүйетін әкем құмырсқаның тірлігіне де таңданып, осы бір жәндіктен үлгі алыңдар деп отыратын.
Жақсы ит өлігін көрсетпейді
Әбілхан ағаның қызы Гүлнәзия естелігінен