Adwent moja pre презентация

SŁOWO ADWENT
Pochodzi z języka łacińskiego „adventus”, oznacza przyjście
Dla starożytnych Rzymian słowo to oznaczało oficjalny przejazd cezara
Dla chrześcijan to oczekiwanie na przyjście zapowiadanego Mesjasza

A D W E N T
Rozpoczyna się w niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla, czyli między 29 listopada, a 3 grudnia.
Trwa on od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed 25 grudnia.
I Niedziela Adwentu rozpoczyna
nowy rok liturgiczny, czyli inaczej nazywany kościelnym

ADWENT
Dla chrześcijan jest nie tyle czasem pokuty, ile czasem radosnego i pobożnego oczekiwania.

Adwentowe
oczekiwanie
ma swoje
trzy
znaczenia:

Najpierw:
Wspominamy oczekiwanie na pierwsze historyczne przyjście Jezusa
Łączymy się z pokoleniami ludzi sprawiedliwych z czasów Starego Testamentu, którzy przez wieki oczekiwali na Zbawiciela
Wspominamy świętych, którzy poprzedzili lub przepowiadali Mesjasza

Pan Bóg po grzechu pierworodnym obiecał Zbawiciela, który zgładzi szatana
Naród Wybrany przez wieki oczekiwał spełnienia tej obietnicy
Jan Chrzciciel głosił, iż przyjdzie obiecany Zbawiciel
Maryja, także oczekiwała na przyjście Mesjasza

Po drugie:
Bezpośrednio nasze myśli biegną ku Bożemu Narodzeniu
Oczekujemy świąt poprzez:
Roraty, modlitwę
Rekolekcje, spowiedź
Adwentowe postanowienia

Po trzecie:
Nasze myśli biegną ku przyszłości:
Kiedyś Pan Jezus przyjdzie na ziemię, by usunąć zło i królować (PARUZJA)
Całe nasze życie jest czekaniem na Kogoś, dążeniem do czegoś

Adwent składa się z dwóch odrębnych okresów:
Czasu, w którym kierujemy nasze serca ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów (okres od początku Adwentu do 16 grudnia włącznie);
Czasu bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię.

„Przygotujcie
drogę Panu,
Dla Niego
prostujcie
ścieżki” (Mt3, 3)

ADWENTOWE
ZWYCZAJE I OBRZĘDY

R O R A T Y
Adwentowe Msze odprawiane przed wschodem słońca ( u nas wieczorem) poświęcone Najświętszej Maryi Pannie.
Nazwa pochodzi od pieśni na wejście, rozpoczynającej się od słów: „Rorate caeli desuper…”
(„Spuśćcie rosę niebiosa…”)

R O R A T K A
Świeca,
która symbolizuje
Patronkę
adwentowego oczekiwania
Maryję

Roratka
to zazwyczaj
wysoka świeca
koloru białego,
przewiązana
niebieską wstążką,
zapalana podczas Rorat

Jednym z najbardziej wymownych
zwyczajów adwentowych jest
WIENIEC ADWENTOWY,
który ustawia się obok ołtarza.

Na Wieńcu Adwentowym
są umieszczone
cztery świece,
które symbolizują
cztery Niedziele Adwentowe.

I świeca
– świeca pokoju
Symbolizuje
przebaczenie przez Boga
nieposłuszeństwa Adama i Ewy
wobec Niego

II świeca
– świeca wiary
Symbolizuje
wiarę patriarchów Narodu Wybranego, jako wdzięczność za dar Ziemi Obiecanej,
a my dziękujemy
za dar życia wiecznego

III świeca
– świeca miłości
Symbolizuje
radość króla Dawida,
który celebruje
Przymierze z Bogiem
***NIEDZIELA RADOŚCI***

IV świeca
– świeca nadziei
Symbolizuje
nauczanie proroków,
głoszących
przyjście Mesjasza

W Wigilię
wszystkie
palące się świece
stanowią symbol
bliskości „przyjścia” Jezusa

ŚWIATŁO
jest symbolem Chrystusa,
gdyż prorocy zapowiadali Go
jako światłość.

Sam Chrystus mówił o sobie:
„Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”

Lampiony
Adwentowe
na Roraty
przynoszą dzieci,
aby brać udział
w P R O C E S J I