ODO. Sprzęt Ochrony Dróg Oddechowych презентация

Sprzęt Ochrony Dróg Oddechowych

Producenci sprzętu ochrony dróg oddechowych.

Wprowadzenie
Sprzęt ochrony dróg oddechowych zabezpiecza w pełni drogi oddechowe ratowników przed wchłanianiem szkodliwych dla organizmu gazów, pyłów, dymów, par i mgieł.
Służy do prowadzenia krótkotrwałych działań ratowniczych w atmosferze nie nadającej cię do oddychania, oraz tam gdzie stężenie tlenu w otaczającej atmosferze spada poniżej 18%.

*
Cel stosowania sprzętu ODO
Podczas działań ratowniczo-gaśniczych prowadzonych wewnątrz obiektów oraz w każdym innym przypadku stwierdzenia lub podejrzenia obecności lotnych substancji toksycznych, a w szczególności tlenku węgla albo innych gazów, par, dymów, pyłów lub czynników i substancji o właściwościach trujących, duszących, parzących, rakotwórczych, drażniących itp., oraz tam, gdzie może występować niedobór tlenu w otaczającej atmosferze,
Podczas pracy silnika spalinowego w pomieszczeniach zamkniętych nie wentylowanych
Kiedy i gdzie należy stosować sprzęt ODO?

*
Cel stosowania sprzętu ODO
Filtrujący sprzęt przeciwgazowo-dymowy (maski z pochłaniaczami) dopuszcza się do stosowania w terenie otwartym po stwierdzeniu, że stężenie tlenu wynosi minimum 17%, i nabyciu pewności o właściwym dobraniu pochłaniacza do występujących w atmosferze substancji.
Sprzęt ODO spełnia 2 funkcje - zabezpieczanie przed przedostaniem się szkodliwych substancji do układu oddechowego organizmu poprzez odizolowanie górnych dróg oddechowych od atmosfer bądź poprzez oczyszczenie powietrza ze skażeń. Druga funkcja to dostarczanie do układu oddechowego organizmu czystego powietrza poprzez dystrybucję własnego zapasu powietrza bądź poprzez dostarczenie powietrza oczyszczonego ze skażeń.

Sprzęt filtrujący powietrze
Sprzęt izolujący
drogi oddechowe
SPRZĘT ODO

Aparaty butlowe znajdują zastosowanie w przemyśle, pożarnictwie i na statkach przy pracy lub akcjach trwających do 50 minut, zależnie od wysiłku. Mogą być używane w temperaturze otoczenia od -30°C do +60°C.
podciśnieniowe
nadciśnieniowe
Aparaty powietrzne butlowe możemy podzielić następujaco:

*
FIZJOLOGIA ODDYCHANIA
Oddychanie jest to zespół procesów, podczas których komórki pobierają tlen i wytwarzają dwutlenek węgla, a wydzieloną energię zmieniają w formę biologicznie użyteczną. Podaż tlenu i usuwanie dwutlenku węgla odbywa się za pośrednictwem dwóch ściśle współpracujących ze sobą układów - oddechowego i krążenia krwi.

*
Układ oddechowy
wentylację - wdychanie świeżego i wydychanie zużytego powietrza z płuc
dyfuzję - wymiana gazowa w pęcherzykach płucnych
krążenie płucne - obieg krwi doprowadzający tlen i odprowadzający CO2
Zadaniem układu oddechowego jest dostarczanie powietrza do płuc i realizowanie wymiany gazowej. Następuje to w procesie oddychania, w którym wyróżnia się zasadniczo 3 różne mechanizmy:

Układ oddechowy
JAMA NOSOWA
KRTAŃ
PĘCHERZYKI
PŁUCNE
NOS
USTA
TCHAWICA
OSKRZELA
PŁUCA
Około 300 milionów pęcherzyków płucnych o łą-
cznej pow. wymiany gazowej od 70 do 100 m2

*
Układ oddechowy

*
WDECH
WYDECH
Układ oddechowy

*
Układ krążenia
Zadaniem układu krążenia jest doprowadzenie tlenu do wszystkich tkanek organizmu oraz odprowadzenie dwutlenku węgla. W skład układu wchodzi serce, krew, naczynia krwionośne i limfatyczne.
Obydwa układy pracują w sposób ściśle zsynchornizowany.

*
Oddychanie
Człowiek oddycha około 15-18 razy na minutę. Częstotliwość oddychania uzależniona jest od wysiłku jakiemu poddawany jest organizm. W czasie pracy zużycie tlenu przez mięśnie i inne tkanki może wzrosnąć nawet 4-5-cio krotnie. Regulowanie częstotliwości i głębokości oddechów następuje w specjalnej grupie komórek zwanych ośrodkiem oddechowym, które znajdują się w rdzeniu przedłużonym.

*
Oddychanie

*
Czynnikiem pobudzającym funkcję ośrodka oddechowego jest CO2. W czasie pracy fizycznej zwiększa się we krwi stężenie CO2, co wzmaga pobudliwość ośrodka oddechowego. Ten z kolei powoduje zwiększenie siły skurczu mięśni oddechowych i pogłębianie oddechu oraz zwiększenie liczby oddechów. Z chwilą gdy stężenie CO2 wróci do normalnego poziomu, co następuje po zaprzestaniu wysiłku, ośrodek przestaje być drażniony i ruchy oddechowe powracają do normy.
Oddychanie

*
Pojemność oddechowa
Objętość powietrza w płucach
Czas
TV- objętość oddechowa
IRV- objętość zapasowa
wdechowa
ERV- objętość zapasowa
wydechowa

*
Oddychanie w sprzęcie ODO
Oddychanie w sprzęcie ODO stanowi dodatkowe obciążenie dla układu oddechowego ratownika, które pogłębia się wraz z upływem czasu pracy. Dotyczy to przede wszystkim aparatów podciśnieniowych. W aparatach nadciśnieniowych układ oddechowy nie męczy się przy wdechu, wykonuje jednak dodatkową pracę przy wydechu - pokonanie oporu otwarcia zaworu wydechowego. Opory te dodatkowo zwiększają się w przypadku pracy w CUG, które wyposażone są w zawory wydechowe. Nie jest to istotne utrudnienie w początkowym okresie pracy tylko w jej końcowym etapie, wtedy gdy ratownik odczuwa zmęczenie i każde dodatkowe obciążenie jest trudne do pokonania. Praca w aparatach zaliczona jest do średnio ciężkich.

*
Wentylacja płuc
Rodzaj wykonywanej pracy
Współcz. went. płuc w l/min
Stan spoczynku-zupełny bezruch
5 - 8
Pozycja siedząca
8 - 10
Spacer
10 - 25
Bieg
30 - 50
Ciągła praca średnio-ciężka
30 - 40
Praca bardzo ciężka
40 - 70
Krótkotrwały duży wysiłek
70 - 100

Zapotrzebowanie i zużycie powietrza
Bardzo ważnym elementem charakteryzującym wszystkie aparaty jest czas ochronnego działania, zależny od kilku czynników:
pojemności butli
ilości butli
ciśnienia roboczego
rodzaju wykonywanej pracy
cech indywidualnych użytkownika

Wentylacja płuc podczas wysiłku
Rodzaj wykonywanej pracy Wentylacja płuc w l/min
Stan spoczynku 8
Praca lekka 30
Praca ciężka 50
Obliczanie zapasu powietrza
Ilość butli X pojemność butli X ciś. robocze = zapas powietrza
2 x 4 x 200 atm. = 1600 l
1600/30=53 min. 1600/50=32 min.

Maski
Przeznaczone są do połączenia dróg oddechowych człowieka ze sprzętem ODO, chronią ponadto oczy i twarz przed niebezpiecznym działaniem gazów i substancji szkodliwych
Rodzaje masek :
jednodrożne – do współpracy z tlenowymi aparatami
izolującymi,
dwudrożne – do współpracy z powietrznymi aparatami
butlowymi i powietrznymi aparatami wężowymi.
(podciśnieniowe i nadciśnieniowe)

1. Część twarzowa i półmaska wykonana z neoprenu gumy lub silikonu,
2. Wizjer –wykonany z uszlachetnionego poliwęglanu odpornego na zarysowania i działania chloru oraz na temperaturę,
3. Obejmy uszczelniające wizjer i zespół zaworowy,
4. Pasek nośny ,taśmy nagłowia,
5. Półmaska wewnętrzna z 2 zaworkami wdechowymi połączona bezpośrednio z zaworem wydechowym,
6. Zespół zaworowy (wdechowy i wydechowy),
7.Komora foniczna z membraną głosową
Budowa masek

Maska podciśnieniowa

Części składowe maski

Maska

Przepływ powietrza przez maskę

Różnice pomiędzy maską podciśnieniowa a nadciśnieniową
Maski nadciśnieniowe różnią się tym ,że wewnątrz zaworu wydechowego znajduje się sprężynka, Której zadaniem jest utrzymanie nadciśnienia w masce po wyżej 4,5 mbar (0,45 bar) natomiast w masce podciśnieniowej nie ma sprężynki, zamiast niej jest zaworek gumowy.
Maski nadciśnieniowe (Auer, Drager) posiadają przednią cześć maski w kolorze czerwonym, podciśnieniowe zaś są całe czarne. Firma Fenzy nie produkuje masek podciśnieniowych.

*
Zakładanie, sprawdzanie
i zdejmowanie maski:

*
Zakładanie maski:

*
Zdejmowanie maski

*
Konserwacja maski
Zabrudzoną maskę należy umyć w ciepłej wodzie z dodatkiem detergentu – po każdym użyciu lub co pół roku
Wysuszyć w temperaturze normalnej, bez kontaktu z promieniami słonecznymi
Szybę maski przetrzeć płynem odtłuszczającym
Jeśli to konieczne zdemontować zawory maski oraz półmaskę – oczyścić gniazda zaworów, wnętrze półmaski
Przeprowadzić dezynfekcję maski – po każdym użyciu lub raz w roku

*
Konserwacja maski
Sprawdzić szczelność maski – po każdym użyciu lub co pół roku
Dyski zaworów należy wymieniać co 2 lata
Pierścień uszczelniający przyłącze należy wymieniać co 2 lata
Membranę foniczną należy wymieniać co 6 lat