System Informacyjny Schengen презентация

System Informacyjny Schengen, SIS (ang. Schengen Information System) – komputerowa baza danych, która pozwala na sprawdzenie, czy osoby lub przedmioty przekraczające granicę Strefy Schengen, bądź już znajdujące się na jej terenie, nie są poszukiwane, niejawnie nadzorowane lub czy nie dotyczy ich zakaz wstępu.

Wyjątkowość tego systemu opiera się na zadaniach, jakie pełni i jego zasięgu terytorialnym. Zbudowanie takiego narzędzia informatycznego przy uwzględnieniu specyficznych, technicznych rozwiązań jego użytkowników, a także z poszanowaniem ich ustawodawstwa, sprawia iż jest to jedno z największych osiągnięć
Unii Europejskiej.
Wyjątkowość systemu SIS

W Polsce listę instytucji uprawnionych do dostępu do SIS definiuje Ustawa o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Wizowym Systemie Informacyjnym.
Kto ma dostęp do SIS
Dostęp do niej mają policja i urzędy konsularne oraz straż graniczna i służba celna z państw członkowskich układu z Schengen.

Budowa systemu
SIS składa się z narodowych sekcji w każdym z krajów członkowskich oraz z układu centralnego.
Narodowe bazy danych (N-SIS) są jednakowe w każdym kraju, dzięki stałej aktualizacji informacji
za pośrednictwem jednostki koordynującej,
tj. Centralnego Rejestru (C-SIS).

Centralny serwer SIS znajduje się w Strasburgu.

Dane w systemie
System gromadzi dane na temat obserwowanych, podejrzanych lub ściganych osób oraz przedmiotów (skradzionych pojazdów, broni, dokumentów). Za największą zaletę systemu uważa się nieuwzględnienie w tworzonych bazach danych daktyloskopijnych. Pokazuje to skalę zaufania do obywateli oraz zwiększa strefę prywatności obywateli.

Konsekwencją rozszerzenia UE na przestrzeni ostatnich lat było włączenie do strefy nowych państw, w związku z tym że infrastruktura techniczna SIS uniemożliwiała przełączenie ich do istniejącego systemu, przewidując tę sytuację na długo przed podjęciem tej decyzji, zdecydowano o zastąpieniu SIS nowym Systemem Informacyjnych Schengen drugiej generacji (SIS II). Docelowo wszystkie Państwa Członkowskie miały obowiązek wprowadzić SIS II, który miał być systemem o dużo większej funkcjonalności.

Uruchamiana 9 kwietnia br. baza SIS II to druga generacja systemu,
z którego polskie służby korzystały od 2007 r. SIS II to największa europejska baza danych, która dotyczy utrzymywania bezpieczeństwa publicznego oraz porządku publicznego, a także zagwarantowania bezpieczeństwa mieszkańców.
W porównaniu do bazy SIS I, SIS II zapewnia szybsze działanie systemu i jest oparta o nowsze technologie. Baza SIS II umożliwia m.in. użycie danych biometrycznych (odcisków palców czy wizerunku twarzy).

Dzięki danym, które zawiera SIS II, służby mogą zidentyfikować osobę, która nie ma prawa wjazdu lub pobytu na terytorium państw strefy Schengen. Krajowe służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo dokonują również w bazie SIS II wpisów osób, wobec których wydano europejski nakaz aresztowania.
Dostęp do bazy SIS II mają tylko krajowe organy ścigania, wymiaru sprawiedliwości i administracyjne. Europejskie agencje Europol i Eurojust mogą wyszukiwać dane w systemie.
Wnioski