Ғылымның дамуының рухани қызметінің басқа түрлерімен өзара әсері презентация

Ғылым — табиғат, қоғам және адам туралы білімдер өндіруге бағытталған зерттеу қызметі саласы.

Ғылым ең әуелі адамды қоршаған орта — табиғатты зерттеуге бағыталған қызметтің жемісі ретінде дүниеге келді. Бірте-бірте қоғам турал ғылыми түсініктер жинақтау қажеттігі туындады. Бірақ ғылым процесіндегі басты тұлға, ғылымның басты субьектісі де, объектісі де — адамның өзі.

ҚАЗІРГІ ҒЫЛЫМНЫҢ ҮШ ӘЛЕУМЕТТІК ФУНКЦИЯСЫН АТАП КӨРСЕТУГЕ БОЛАДЫ:

ҒЫЛЫМНЫҢ ГЕНЕЗИСІ, ҚОҒАМДАҒЫ ҚЫЗМЕТІ ЖӘНЕ ДАМУЫНЫҢ ҚОЗҒАУШЫ КҮШТЕРІ МӘСЕЛЕСІ БОЙЫНША КОНЦЕПЦИЯЛАР БАР.

Ғылымныӊ дамуының негізгі кезеңдері
Ежелгі əлемнің архаикалық білімі немесе ғылымның қалыптасу қарсаңы — бұл Ежелгі Шығыста практикалық тəжірибені индуктивтік жалпылау арқылы жəне қоғамда ұрпақтан–ұрпаққа жалғаса берген білім. Астрологияның, Евклидке дейінгі геометрияның, жазудың, нумерологияның қалыптасуы.
Антика ғылымы — алғашқы ғылыми теорияларыныӊ қалыптасу кезеӊі (атомизм) және алғашқы ғылыми трактаттардың жазылуы, мысалы Птолемей астрономиясы, Теофрастботаникасы, Евклид геометриясы, Аристотель физикасы.
Орта ғасыр ғылымы — орта ғасырдағы ғылымның қалыптасуыныӊ мысалы болып Жабир ибн Хаиянның алхимиясы болып табылады.
Ғылыми төңкеріс және классикалық ғылым — Галилео Галилейдің, Исаак Ньютонның, Карл Линнейдің еңбектерінде ғылымның қазіргі мағынасында қалыптасу кезеӊі.
Постклассикалық /классикалық емес/ ғылым — классикалық рационалдықтың дағдарыс кезеңінің ғылымы: Дарвинның Эволюциялық ілімі, Эйнштейннің Салыстырмалылық теориясы, Гейзенбергтің Анықталмағандық принципі, Үлкен жарылыс гипотезасы, Рене Томның қирау теориясы, Мандельброттың фракталды геометриясы.

Орта ғасыр ғылымы — орта ғасырдағы ғылымның қалыптасуыныӊ мысалы болып Жабир ибн Хаиянның алхимиясы болып табылады.
Ғылыми төңкеріс және классикалық ғылым — Галилео Галилейдің, Исаак Ньютонның, Карл Линнейдің еңбектерінде ғылымның қазіргі мағынасында қалыптасу кезеӊі.
Постклассикалық /классикалық емес/ ғылым — классикалық рационалдықтың дағдарыс кезеңінің ғылымы: Дарвинның Эволюциялық ілімі, Эйнштейннің Салыстырмалылық теориясы, Гейзенбергтің Анықталмағандық принципі, Үлкен жарылыс гипотезасы, Рене Томның қирау теориясы, Мандельброттың фракталды геометриясы.

Леонардо да Винчи (1452-1519) — ұлы суретші және қазіргі жаратылыстану ғылымының пионері.

Николай Коперник (1473-1543) поляк астрономы, дүниенің гелиоцентристік жүйесін ашты.

Джордано Бруно (1548-1600) — әлем біртұтас, шексіз, үнемі өзгеріп отыратын монадолардан тұрады деп тұжырымдады;

Галилео Галилей (1564-1642) — Жер айналып отырады, дүниені математика, механика ғылымдарының, ақыл-ойдың көмегімен тануға болады деп пайымдады.

XIX ҒАСЫРДЫҢ ЕКІНШІ ЖАРТЫСЫНДАҒЫ ҒЫЛЫМДАҒЫ ҮШ ЗОР ЖАҢАЛЫҚПЕН БАЙЛАНЫСТЫ РЕВОЛЮЦИЯЛАРДЫҢ ҮЛКЕН МАҢЫЗЫ БОЛДЫ.ОЛАР:

Ғылым нормалары мынадай төрт құндылықтың төңірегінде топталады: